Γενικώς, μια γενέθλια επέτειος σου εγείρει συναισθήματα. Τα οποία, όσο περνούν τα χρόνια και πληθαίνουν τα κεριά, λες και παίζουν μεταξύ τους… τις μπουνιές! Όταν, για παράδειγμα, έχεις μπει προ πολλού στα δεύτερα «ήντα», αφενός υπάρχει η ικανοποίηση του «είμαι εδώ, γερός και δυνατός». Μα, απ’ την άλλη, σου βγαίνει και μια ενδόμυχη μελαγχολία για τα νιάτα που πέρασαν και πάνε. Αλλά, σαν στο τέλος της μέρας, μείνεις μόνος με τη σκέψη σου και αναλογιστείς πόσο «γεμάτος» νιώθεις απ’ όσα έχεις ζήσει, έχεις καταφέρει, έχεις κερδίσει, απ’ τους δρόμους που έχεις ανοίξει.