Επιμέλεια: Γιώργος Σπανουδάκης

Tο καλοκαίρι ο Παναθηναϊκός πραγματοποίησε έντεκα μεταγραφές: Καραγκούνης, Φύσσας, Ενακαρίρε, Σαριέγκι, Σιμάο, Ν‘ Ντόι, Δημούτσος, Μάτος, Σιόντης, Μάλαρτζ και Καρνέζης.
Ο Ολυμπιακός έντεκα: Γκαλέτι, Αρτσούμπι, Κοβάσεβιτς, Νούνιες, Μπράβο, Άντζας, Μήτρογλου, Λεντέσμα, Λούα  Λούα και Σηφάκης.
Και η ΑΕΚ δεκατέσσερις: Μάχο, Μορέτο, Ράμος, Αουραμπαρένα, Άλβες, Παππάς, Ενσαλίβα, Ριβάλντο, Ασκαράτε, Μπλάνκο, Μανού, Ντιούφ, Παυλής και Μπαρμπούδης. Ο Παναθηναϊκός ήταν η μοναδική ομάδα που επέλεξε -διότι περί επιλογής πρόκειται – να μην παρουσιάσει κανένα από τα νέα του μεταγραφικά αποκτήματα, πλην του Γιώργου Καραγκούνη που ζήτησε και έκανε συνέντευξη Τύπου επί… προσωπικού.

Ολυμπιακός και ΑΕΚ τους παρουσίασαν όλους! Ο Παναθηναϊκός εκτός από την «επιλογή» να μην παρουσιάσει τα νέα μεταγραφικά αποκτήματα, «έδωσε» σε τέσσερις αθλητικές εφημερίδες συνεντεύξεις ποδοσφαιριστών, αποκλείοντας τις υπόλοιπες αθλητικές -μεταξύ των οποίων και η «Αθλητική Ηχώ» -και όλες τις πολιτικές.

Θα μου πείτε, καλά ρε άνθρωπε τόσα θέματα έχουν δημιουργηθεί με την εξέδρα, την ticket club, με τους «κομμένους» συνδέσμους, με τους εντός και εκτός γηπέδου και εσύ ασχολείσαι με τις… παρουσιάσεις του καλοκαιριού;
Και όμως μια στάλα υπομονή και θα δείτε ότι όλα έχουν σχέση. Στον Παναθηναϊκό τα τελευταία χρόνια ακολουθούν μια εσωστρεφή πολιτική, η οποία αντί ν’ αναδεικνύει τα «καλά», υπονομεύει την ίδια την ομάδα! Και γίνομαι πιο συγκεκριμένος, γιατί οι θεωρίες ποτέ δεν ήταν το φόρτε μου.

Όλο το επικοινωνιακό σύστημα του καλοκαιριού κινήθηκε πάνω σ’ έναν άξονα. Στο «στήσιμο» των εφημερίδων που τολμάνε -διότι περί τόλμης πρόκειται- να κάνουν κριτική. «Στήσιμο» στις μεταγραφές. «Στήσιμο» και στις συνεντεύξεις.
Τα καλά παιδιά θα έχουν τα πάντα και τα… κακά δεν θα έχουν τίποτα. Τουλάχιστον αυτή η προσπάθεια έγινε, αφού και τα… κακά παιδιά, κατάφεραν μετά κόπων και βασάνων να έχουν κάποιες μεταγραφές, κάποιες συνεντεύξεις και φυσικά πολλά θέματα και πάνω απ’ όλα ορθή και αδέσμευτη κριτική!

Πάμε λοιπόν στο ζουμί της ιστορίας. Όταν μια ομάδα του βεληνικούς του Παναθηναϊκού έχει ως πρώτιστο και μοναδικό σκοπό, στο επικοινωνιακό κομμάτι να στερήσει μια είδηση, για παράδειγμα από την «Αθλητική Ηχώ», επειδή τολμάει και κάνει κριτική, τότε ΠΟΥ μυαλό για τους… συνδέσμους, για την ticket club και γενικότερα για την εύρυθμη λειτουργία ενός ολόκληρου συστήματος προβολής της ομάδας; Πέστε με, ΠΟΥ;

Και αφήστε τις μεταγραφικές ειδήσεις. Θεωρητικά είναι γούστο τους και καπέλο τους να τις δώσουν όπου θέλουν.
Όμως αντί να γίνουν μία, δύο, ακόμη και… έντεκα συνεντεύξεις Tύπου για τα νέα μεταγραφικά αποκτήματα και ν’ αναδειχθούν:
-οι μεταγραφές
-οι ίδιοι οι παίκτες
-ο τρόπος και ο… κόπος για την απόκτησή τους
-ακόμη και τα χρήματα που δαπανήθηκαν
και μέσω όλων αυτών να προβληθεί:
-η νέα ομάδα που δημιουργείται
-το νέο όραμα
-οι φετινοί στόχοι
-αλλά και η ανάγκη στήριξης του κόσμου
(τέλειος τρόπος διαφήμισης του νέου συστήματος διάθεσης των εισιτηρίων μέσω της Ticket club)
επιλέχθηκε
-ο δρόμος της εσωστρέφειας
-της συνωμοσιολογίας
-και των φανταστικών εχθρών.

Στην πορεία, φυσικά, αποδεικνύεται ποιοι είναι οι φίλοι του Παναθηναϊκού, ποιοι κάνουν γόνιμη κριτική και ποιοι είτε σκάβουν εκ των έσω το λάκκο της ομάδας, είτε χτυπούν κάτω από τη ζώνη! Τα συμπεράσματα δικά σας… Ακόμη και την παρουσίαση του νέου πούλμαν της ομάδας, ο Παναθηναϊκός επέλεξε να την κάνει στο περιθώριο της συνέντευξης Τύπου του Γιώργου Καραγκούνη! Λες και αν γινόταν άλλη ημέρα και πέρναγαν ξανά τις πύλες της Παιανίας οι κάμερες και οι δημοσιογράφοι θα γινόταν η καταστροφή του κόσμου. Το έχουμε ξαναπεί, δεν θέλει κόπο, θέλει τρόπο!

Κάθε ΠΑΕ έχει δικαίωμα να προβάλει τις μεταγραφές που κάνει με το δικό της τρόπο. Όμως όταν επιλέγεις να τις… κρύβεις, δεν κάνεις κακό σε κανέναν άλλον, εκτός από τον εαυτό σου. Για σκεφτείτε το λίγο. Εάν στον Παναθηναϊκό, όσοι «κρύβονται» πίσω από τον επικοινωνιακό τομέα, θεωρούν ότι έκαναν κανένα κατόρθωμα πασάροντας κατά το δοκούν τις μεταγραφές και τις συνεντεύξεις, τώρα ας απολογηθούν για τα όσα δεν έκαναν το καλοκαίρι! Για την εσωστρέφεια που έκανε τον κόσμο να πιστεύει ότι για να πας στο γήπεδο πρέπει να περάσεις από ακτίνες “X”.