Όρισε τη μοίρα του

Επιμέλεια: Ηλίας Αλεξόπουλος

Μέχρι πολύ πρόσφατα, είχε… μαλλιάσει η γλώσσα μας: Αμάν πια μ’ αυτά τα χαμένα ημίχρονα, αμάν πια μ’ αυτό το καθεστώς τρόμου που θέλει τον Παναθηναϊκό, αντί να τον κυνηγούν, να κυνηγά. Και τότε…

Χθες ο Παναθηναϊκός έδειξε ότι ο φετινός του χαρακτήρας τείνει αλλιώς: μπαίνω, αρνούμαι να δώσω δικαιώματα, «καθαρίζω» νωρίς, μακριά απ’ το καταδυναστευτικό «φθάσαμε στο 70’, τρεχάτε ποδαράκια μου» (μα, πού καθαρό μυαλό) και μετά… let’s have fun! Ό,τι επιβάλλεται, δηλαδή, σε περιπτώσεις, που ένας «μεγάλος» αντιμετωπίζει έναν (θεωρητικά και πρακτικά) υποδεέστερο. Και δεν ήταν η πρώτη φορά…

Και στο «Παγκρήτιο» το είδαμε και απέναντι τον ΠΑΟΚ. Γεγονός που, αν μη τι άλλο, «ακυρώνει» ενδεχόμενες αιτιάσεις του τύπου «έτυχε» ή «εντάξει μωρέ, Αρτμέντια ήταν». Στο κάτω της γραφής και πέρσι κάτι… Εργοτέληδες, Ατρομήτοι, Ιωνικοί και Κέρκυρες έφεραν τη συμφορά!

Ο Παναθηναϊκός έδειξε ότι, πλέον, το απολύτως αυτονόητο γνωρίζει (μπορεί, θέλει…) να το πράττει, δίχως να το αναβαθμίζει σε πολυτέλεια, ανάλογη με την αγορά μεζονέτας στο Κολωνάκι από συνταξιούχο του ΤΕΒΕ!

Θέμα νοοτροπίας, που, όσον αφορά τον Πεσέιρο, μετουσιώθηκε και στις ανάλογες κινήσεις στη σκακιέρα: παρέταξε τον Παναθηναϊκό μόνο με ένα «καθαρό» αμυντικό χαφ, κάνοντας έτσι πιο δημιουργικό το κέντρο του και ενισχύοντας εμφανώς την κυκλοφορία της μπάλας, που ήταν εξαιρετική. Το αποτέλεσμα; Θυμηθείτε από πότε είχε ο Παναθηναϊκός να βγάλει τόσες τελικές προσπάθειες με μικρότερο αντίπαλο…

Ο Παναθηναϊκός δείχνει ότι αρχίζει να ξαναθυμάται πώς είναι να ορίζεις μόνος σου τη μοίρα σου. Να καθορίζεις εσύ τις εξελίξεις. Να σε κυνηγάνε και να μην τους κυνηγάς. Να ξαναθυμάται, εν τέλει, πως το μεγάλος πρέπει ν’ αποδεικνύεται στην πράξη…

ΑΝΩ…
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
Άνοιξε το δρόμο της πρόκρισης στην Μπρατισλάβα, τον κλειδαμπάρωσε χθες! Γκολ-πέναλτι και 1-0, κεφαλιά-οβίδα και 2-0 (μέσα σ’ ένα δίλεπτο), πάρε και το τρίτο στην επανάληψη! Χατ τρικ σε ευρωπαϊκό παιχνίδι! Δεν το συναντάς και κάθε μέρα…

ΚΑΤΩ…
ΓΚΙΓΕΡΜΟ ΟΓΙΟΣ
Και στο Περιστέρι το χαβά τους! Αντί να ρίξουν τους τόνους για το ανεκδιήγητο του Λουτσιάνο το Σάββατο (συγγνώμη δεν αξιώνουμε), βγήκε πάλι ο κόουτς και μίλησε για έγκυρο γκολ και κομπίνα, που έχει, λέει, δουλευτεί. Όντως, το… δούλεμα είναι ευκρινές!

Ο… Βολίδας
Ο Κάκος, λέει, απαγόρευσε στον Μπλάνκο να φορέσει στη Λιβαδειά τη μάσκα του Ζορό. Αίσχος! Στο Περιστέρι, δηλαδή, γιατί επετράπη στον Ζολώτα να φορέσει τη στολή του διαιτητή; Ή ισχύει για όλους το… καρναβάλι ή για κανέναν!

Ο Ατρόμητος, πάντως, δεν τη γλίτωσε για τα υβριστικά συνθήματα των φιλάθλων του και κλήθηκε σε απολογία. Προφανώς, αυτά δεν είχαν δουλευτεί καλά στην προπόνηση!

Σύμφωνοι, έχει κάθε δίκιο ο Δώνης να φωνάζει για το «έγκλημα» του Περιστερίου. Γιατί, όμως, δεν ένιωσε ντροπή που υπηρετεί το ελληνικό ποδόσφαιρο (φερ’ ειπείν) και για το φινάλε του περσινού Πρωταθλήματος;

Δήλωσε ο Γέζεκ της Σάλτσμπουργκ ότι η ΑΕΚ πάει στην Αυστρία για πικ-νικ. Ναι, μόνο που άφησε τα τάπερ στην Αθήνα, επειδή έμαθε ότι και στην Αυστρία έχουν καλό… πλαστικό!

ΕΙΠΕ…
ΤΑΚΗΣ ΛΕΜΟΝΗΣ (προπονητής Ολυμπιακού)
«Η ήττα δεν θα είναι καταστροφή…»

ΔΕΝ ΕΙΠΕ…
ΙΛΙΑ ΙΒΙΤΣ (τεχνικός δ/ντής Ολυμπιακού)
«Για τον Ολυμπιακό μιλάς ή για σένα;»

FACE OF…
ΣΩΤΗΡΗΣ ΝΙΝΗΣ
Αν πιάσεις το βιογραφικό του, λίγο ή πολύ θα διαπιστώσεις ότι – βήμα προς βήμα η πορεία του – λες και στηρίζεται πάνω σε διαζεύξεις! Διάζευξη πρώτη, την εποχή που η οικογένεια άφηνε πίσω της τη σκόνη της Χιμάρας για τη Ζάκυνθο: «Θα τα καταφέρει ή όχι;» Διάζευξη δεύτερη, όταν άφηνε τη Ζάκυνθο για την Αθήνα: «Θα προσαρμοστεί στη μεγάλη πόλη ή θα είναι δύσκολο;» Διάζευξη τρίτη την ημέρα του Αιγάλεω: «Καλό που ο Μουνιόθ τον ρίχνει απευθείας στα βαθιά νερά ή επικίνδυνο για την ομάδα και τον ίδιο;» Διάζευξη τέταρτη: «Ξαφνικά, όλα τα φώτα πάνω του. Θα το κουλαντρίσει ή θα έχουμε τρεχάματα;» Τα συνήθη, αγωνιώδη ερωτηματικά, όταν έχεις να κάνεις με μια περίπτωση εφήβου, που απ’ τις ακαδημίες του Παθιακάκη, πριν καλά-καλά το καταλάβει, έπιασε Ευρώπη (με Παναθηναϊκό ή Νέους)… Μια τέτοια διάζευξη, λοιπόν, επανήλθε, όταν τα ρεπορτάζ το έκαναν γνωστό: «Πρόβλημα στους κοιλιακούς, μπαίνει χειρουργείο…»

Και άρχισαν τα ερωτήματα: «Να κλάψεις (που θα μείνει εκτός δράσης για κάμποσο καιρό) ή να γελάσεις (που, τουλάχιστον, το πρόβλημα εντοπίστηκε στο αρχικό του στάδιο);» Δύσκολο εκείνες τις πρώτες ώρες να αποφανθείς με βεβαιότητα, το ψύχραιμο μυαλό, ωστόσο, εμφανιζόταν βέβαιο: «Αν πάρεις όλες τις παραπάνω περιπτώσεις, θα διαπιστώσεις ένα πράγμα: πως στο φινάλε ο μικρός όχι μόνο έβγαινε πάντοτε αλώβητος από τις δυσκολίες, αλλά και πιο ατσαλωμένος…». Τα χθεσινά μαντάτα και το «όλα πήγαν’ μια χαρά» της Ούλρικε Μόζαβεκ (της γιατρού που τον χειρούργησε) ήδη άρχισαν να στέλνουν το πρώτο σκέλος της διάζευξης («να κλάψεις…») στο καλό. Για την πλήρη του εξαφάνιση, υπομονή 4-5 εβδομάδες. Μέχρι ο Σωτήρης να ξαναφορέσει παπούτσια και φανέλα…