Βγείτε από το γυάλινο κόσμο σας και δείτε την… εξέδρα!

Επιμέλεια: Γιώργος Σπανουδάκης

Εντός αγωνιστικού χώρου ο Παναθηναϊκός έκανε το καθήκον του. Αντιμετώπισε με σοβαρότητα τη ρεβάνς με την Αρτμέντια, παρά την… ξελογιάστρα εκτός έδρας νίκη στην Περτσάλσκα, επικράτησε άνετα με 3-0 και πλέον περιμένει με αισιοδοξία την κλήρωση της Τρίτης, που ούτως ή άλλως θα τον έχει στους “ισχυρούς” των ομίλων του Κυπέλλου UEFA.

Εκτός αγωνιστικού χώρου οι “πράσινοι” έζησαν τρελές καταστάσεις, αφού όλους τους πήρε η μπάλα. Από τον σεκιουριτά που έπρεπε ν ακολουθήσει τις αυστηρές οδηγίες τήρησης της τάξης στις εξέδρες, μέχρι τον Dj που νόμισε ότι έκανε πρόγραμμα στην… Barbarela (I like it, Panathinaikos), λησμονώντας τον ύμνο του Παναθηναϊκού στο 2ο γκολ του Δημήτρη Παπαδόπουλου.

Και επειδή για όλες τις… εμπνεύσεις στο “πράσινο” στρατόπεδο, από τη σύνθεση του ανθρώπου στην κονσόλα της μουσικής της Λεωφόρου μέχρι τη διαδικασία διάθεσης των εισιτηρίων από την Ticket club δεν φταίει ο Χατζηπετρής που ενδεχομένως να … έριξε την ιδέα στην ΠΑΕ, αλλά ο Γιάννης Βαρδινογιάννης, το “αφεντικό” του Παναθηναϊκού τ άκουσε για τα καλά!

Αγωνιστικά ο Παναθηναϊκός ήταν σοβαρός, ήξερε τι ήθελε στο γήπεδο και φρόντισε να το πάρει. Εύκολα και απλά. Δεν μάς ενθουσίασε, ούτε είδαμε… μπαλάρα, αλλά η αλήθεια είναι ότι αυτός ο Παναθηναϊκός μάς θύμισε -δίχως ίχνος ιεροσυλίας- εκείνη την σπουδαία ομάδα της τριετίας (2000-01, 2001-02, 2002-03) που έγραψε χρυσές σελίδες στην Ευρώπη. Τουλάχιστον σε εμβρυακή μορφή, γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι θα σου προκύψει…

Δεν βάζω μέσα την ομάδα του αείμνηστου Κυράστα της σεζόν 1999-2000, γιατί αυτή η ομάδα έπαιξε πραγματικά μπαλάρα αλλά αδικήθηκε επί της ουσίας, αλλά και την ομάδα του νταμπλ (2003-04), αφού εκείνη η ομάδα στηρίχτηκε κυρίως στις μονάδες και στο άστρο του Ολιζαντέμπε και όχι στην έννοια της “ομάδας”. Όπως ήταν εκείνη της τριετίας, που τολμώ να γράψω ότι ενδεχομένως να ήταν και η κορυφαία ΟΜΑΔΑ στην ιστορία του Παναθηναϊκού!

Τι και εάν δεν πήρε τίτλους (ας όψεται η παράγκα), αλλά έκανε στην Ευρώπη επιτεύγματα που πλέον (μόλις λίγα χρόνια μετά) μάς φαίνονται εξωπραγματικά, με τις υπάρχουσες συνθήκες του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου!

Φυσικά στον φετινό Παναθηναϊκό παρά τα τρία γκολ, διαπιστώνεται ένα πρόβλημα στη δημιουργία φάσεων, αλλά τσούκου – τσούκου φτάνει στην ουσία. Στις νίκες. Εξ ου και η ανάσυρση από το χρονοντούλαπο της περίφημης φράσης τσούκου – τσούκου μπολ! Εάν βελτιωθεί επιθετικά, το έμβρυο που προαναφέραμε, θα μεγαλώσει και θα γιγαντωθεί..

Πάμε στα εξωαγωνιστικά που αρχίζουν να εκτροχιάζονται, εάν δεν έχει συμβεί ήδη αυτό!

Το θέμα με τα εισιτήρια και τη διάθεσή τους από την Ticket club το έχουμε επισημάνει πολλάκις. Οι “πράσινοι” έκαναν το λάθος να μην ενημερώσουν τον κόσμο, την ευρεία μάζα, για τη νέα διαδικασία και το γήπεδο έγινε απόμακρο. Σχεδόν στην πλειοψηφία τους οι φίλαθλοι θεωρούν ότι για να αγοράσουν ένα εισιτήριο θα πρέπει να τους περάσουν από ιερή εξέταση και να παραδώσουν πλήρη φάκελο με τα στοιχεία τους.

Έτσι πλέον δεν μπαίνουν ούτε καν στη διαδικασία να ψάξουν τι εστί Ticket club. Όσο στον Παναθηναϊκό ακολουθούν αυτή τη στάση, της επικοινωνιακής σιωπής, τόσο το πρόβλημα θα γίνεται πιο ορατό. Εάν τους ενδιαφέρει ας μεριμνήσουν να μάθει ο κόσμος ποια είναι η νέα διαδικασία, εάν όχι τότε ο κόσμος θα συρικνώνεται.

Στο θέμα με τον αποκλεισμό ενός κομματιού των συνδέσμων, του Ενιαίου Φορέα, τα πράγματα είναι σαφώς πιο περίπλοκα! Από την ΠΑΕ τους “χρεώνουν” κάποια επεισόδια τη περσινή σεζόν και μια γενικότερη “αντιδραστική” στάση, με συνθήματα κατά της διοίκησης και του Γιάννη Βαρδινογιάννη.

Δεν έγινε καμία προσπάθεια να γεφυρωθεί το χάσμα και όσο παιρνούν οι αγώνες η κόντρα φαίνεται να μεγαλώνει.
Ένα ένα σίγουρο ότι το διαίρει και βασίλευε δεν είναι ο δρόμος προς τον παράδεισο!

Όμως από το απόγευμα της Τρίτης, αντιδράσεις δεν προέκυψαν μόνο από τους… εκτός γηπέδου, αλλά και από τους εντός και αυτό φανερώνει ότι το σύστημα γενικά “πάσχει”. Δεν είναι στραβός ο γυαλός, αλλά στραβά αρμενίζουμε..

Όταν αποφασίσει πρώτα από όλα η διοίκηση να κάνει την αυτοκριτική της και μετά ν αναζητηθούν οι… ένοχοι στην εξέδρα, στον Τύπο και σε φανταστικούς εχθρούς, τότε κάτι θ αρχίσει ν αλλάζει και είναι πολύ πιθανό να βρεθεί και η λύση.
Όταν οι αποφάσεις σου σε οδηγούν συνεχώς σε λάθος μονοπάτια, δεν φταίνε τα… μονοπάτια, αλλά οι αποφάσεις!

Διότι όσο συνεχίζεται αυτή η “ιστορία” σε όλα τα επίπεδα
A) διάθεση εισιτηρίων από την Ticket club
B) κόντρα μ ένα κομμάτι των συνδέσμων
Γ) λανθασμένοι χειρισμοί στην επικοινωνιακή πολιτική
τότε ο μόνος που πληγώνεται είναι ο Παναθηναϊκός και ο μόνος που τ ακούει ο Γιάννης Βαρδινογιάννης.